Prom Queen, Drive-in, Lock in, Mama & weer naar NL
Blijf op de hoogte en volg Caya
26 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Star Lake
De afgelopen weken heb ik weer leuke dingen gedaan. Ook besef ik me nu steeds meer dat mijn avontuur bijna eindigt. Nog maar twee weekjes tot ik weer op Schiphol sta, een erg gek en dubbel gevoel.
In mijn vorige blogpost had ik het er al over dat prom er aan kwam. Inmiddels is prom al weer een paar weken geleden en het was echt erg leuk. Ik ben zelfs Prom Queen geworden! Dagen voor prom kwam een jongen naar me toe om te vragen of ik met hem een “campagne”wou voeren om Prom King & Queen met hem te worden. Toen kwam ik er ook pas achter dat ik blijkbaar was genomineerd voor Prom Queen. We hebben posters gemaakt en door school opgehangen zodat mensen op ons zouden stemmen.
Op de dag van prom zelf moest ik vroeg opstaan om naar een nagel salon te gaan met mijn gastzusje omdat onze nagels daar werden gedaan met gel nagellak. Hierna naar huis waar wat familieleden waren. Ik ging toen naar de kapper waar mijn haar mooi werd gekruld en gedaan. Hierna werd ik afgezet bij Lea en Jenna waar we samen onze make-up hadden gedaan. Daar werd ik weer opgehaald om naar huis te gaan en me om te kleden en foto’s te maken met familie. We gingen ook bij verschillende familieleden langs. Ik werd weer afgezet bij Lea en Jenna waar we foto’s namen, daarna nog naar een andere klasgenoot om foto’s te maken met vrienden en nog naar Jenna’s familie. En toen was het tijd voor prom! We gingen naar school waar weer vele foto’s werden genomen met iedereen. Ik had eigenlijk vrij weinig verwachtingen aangezien de normale schoolfeesten best saai zijn, maar ik was aardig verrast. Onze gymzaal was echt prachtig versierd naar het thema “the roaring 20s” en er was zelfs een heel buffet met mooie eettafels. Alle leerlingen gingen aan de tafels zitten en sommige ouders die er waren zaten op de tribune. Eerst werd de klas van 2017 aangekondigd omdat zij prom georganiseerd hadden. Daarna werden de prinsen en prinsessen aangekondigd voor de klassen 9, 10 en 11. En daarna de Prom king & Queen (dus voor jaar 12). Ik had het eigenlijk helemaal niet verwacht maar toch werd mijn naam en de naam van de jongen waarmee ik de posters had gemaakt door de speakers geroepen. We moesten naar de dansvloer om op de foto te gaan en we kregen beide een sjerp en ik nog een hoofdband met veren en bedeltjes dat mijn kroon moest voorstellen (vanwege het thema) en een bosje bloemen. Toen gingen we ook op de foto met de koning en koningin van vorig jaar en werd er ook gevraagd of wij volgend jaar terug zouden willen komen om ook de kroon te overhandigen. Het werd natuurlijk een beetje twijfelachtig gezegd vanwege dat ik een uitwisselingsstudent ben haha. Toen namen we nog een foto met de prinsen en prinsessen en kon het feest beginnen. We hebben leuk gedanst en het was erg gezellig.
Nog iets typisch Amerikaans waar ik aan mee heb gedaan is de Lock In. Dit is dat je een hele nacht opgesloten wordt in school en er niet uit mag. Er is dan een planning met allemaal spelletjes en leuke activiteiten die je kan doen in school, zoals karaoke, sportwedstrijden, taart eet wedstrijd etc. Er zijn ook prijzen die je kunt winnen. Je mag ook niet in slaap vallen want dan wordt je wakker gemaakt.
Ook ben ik met familie naar een drive-in geweest. Dit is dus dat je je auto parkeert op een groot veld waar ook een enorm scherm op staat. Hierop worden twee films afgespeeld (die je ook in de bioscoop kan zien), maar je kijkt dus vanuit je auto. Het geluid hoor je dan ook door een radio zender die je op moet zetten in je auto. Dit is dus ook weer typisch Amerikaans.
De laatste weken bij mijn gastgezin heb ik me erg vermaakt. We hebben veel leuke dingen gedaan en geprobeerd nog zo veel mogelijk dingen van mijn bucket list af te strepen. De laatste week in de USA kwam mijn moeder uit Nederland nog bij ons. Op een maandagavond haalden we haar van het vliegveld op. Het was erg fijn om mijn moeder weer te zien. Die laatste week hebben we haar zo veel mogelijk dingen laten zien uit de omgeving. Ze is voorgesteld aan mijn hele gastfamilie en het was allemaal heel gezellig.
Op zaterdag was het grote evenement: graduation. Dus de diploma-uitreiking. Ik moet wel eerlijk bekennen dat graduation heel anders is dan de diploma uitreiking die ik gewend ben in Nederland. Graduation is meer een soort afscheid, veel mensen huilen omdat de geslaagden het dorp zullen verlaten om te gaan studeren en ze hen weinig zullen zien. De diploma uitreiking in Nederland was voor mij meer een feest, om te vieren dat we allemaal geslaagd waren. Ik mocht gelukkig wel mee doen aan graduation. Op een donderdagavond moesten we allemaal naar school komen om te repeteren, dus wie waar moet staan en wanneer je wat moet doen. Een paar dagen voor Graduation kwam Lea nog langs met Jenna om onze caps te versieren en een persoonlijk tintje te geven. In Amerika draag je namelijk op graduation een cap and gown. De cap is zo’n hoedje met een lintje waarvan je op het einde van graduation het lintje van (volgens mij) rechts naar links verplaats om te laten zien dat je nu echt geslaagd bent. De gown lijkt eigenlijk een beetje op een lange dokterjas maar dan in je schoolkleuren. Bij ons hadden alle jongens een blauw cap en gown en de meisjes een witte cap en gown. Graduation begon om 11 uur. Van te voren moesten we nog groepsfoto’s maken met alle geslaagden. Om 11 uur begon de ceremonie met een powerpoint met foto’s van alle geslaagden van toen ze klein waren naar groot en met hun familie en vrienden. Vervolgens liepen alle geslaagden één voor één naar binnen aan beide kanten vanaf de achterkant tussen het publiek door naar het podium. Toen begon de echte ceremonie. De eed van trouw werd afgelegd en vervolgens werd het volkslied gezongen. Daarna werden er speeches gegeven. Toen gingen allen geslaagden, rij voor rij, het podium af om rozen te geven aan mensen die ze wouden bedanken. Ik had rozen voor mijn gastmoeder, gastzusje, moeder, Amerikaanse oma’s, Amerikaanse nichtje en Lea’s gastmoeder. Ze waren allemaal in tranen, vooral mijn gastmoeder en gastzusje. Daarna zaten we weer allemaal op het podium en kregen we onze diploma’s en nog andere awards of scollarships. Na Graduation had mijn gastmoeder een feest georganiseerd bij ons in de garage als een soort van afscheidsfeest. Er waren super veel mensen gekomen en het was heel gezellig. Mijn Amerikaanse tante, oom, nichtje en neefjes bleven nog tot laat ’s avonds en we hadden zelfs nog wat vuurwerk afgestoken. Dit was ook één van de moeilijkste avonden die ik heb gehad. Want dit was de laatste keer dat ik ze zou zien voor mijn vertrek, en ik was heel close met ze geworden. Dat was even hard huilen en veel knuffelen.
Op maandagavond hadden Lea, Lucas, Juan en ik nog een afscheidsfeest georganisserd in een openbaar gebouw waar mensen afscheid van ons konden nemen. Aangezien we allemaal vertrokken op dinsdag. Dit was vooral aan het einde heel zwaar, want toen moest ik ook afscheid nemen van Lea, Lucas, Juan en Jenna. Niet wetend wanneer ik ze weer zou zien. Toen ik weer bij mijn gastgezin thuis was, kwamen nog andere mensen van mijn gastfamilie waar ik afscheid van moest nemen. Dit was een heftige avond.
Op dinsdagochtend vertrokken we vroeg naar het vliegveld. We probeerden het afscheid zo lang mogelijk uit te stellen maar uiteindelijk kon ik het ook niet meer aan en zei ik dat ik toch echt wel door de beveiliging moest. Na veel geknuffel en tranen liepen mijn moeder en ik naar de beveiliging. Ik wist dat mijn gastouders en gastzusje in de auto zaten wachtend tot ze mijn vliegtuig zagen vertrekken (het is namelijk een erg klein vliegveld). Ik heb vele uren met mama gereisd en nog een aantal keer een paar tranen weg moeten pinken. Maar vooral in mijn vlucht van Londen naar Amsterdam werd ik wel erg enthousiast om iedereen weer te zien. Toen ik mijn koffers van de band had gehaald en de aankomsthal inliep werd ik verrast door een luid gegil van mijn vriendinnen die mij als verassing ook kwamen ophalen. Ook mijn tante en nichtje waren er, en natuurlijk mijn vader en broers. Het was een gezellige boel en ik voelde me direct weer thuis. Al helemaal toen ik thuis kwam en mijn opa en oma bij mij op de bank zaten, wat ik niet had verwacht. Ik moet wel eerlijk toegeven (aangezien ik dit pas weken later schrijf, oeps) dat het wel een tijdje duurde voordat ik me echt weer op mijn plek voelde. Ik denk eigenlijk ook dat dat nog wel even lastig blijft.
Nou, dit was het dan. Mijn uitwisselingsjaar.
In mijn vorige blogpost had ik het er al over dat prom er aan kwam. Inmiddels is prom al weer een paar weken geleden en het was echt erg leuk. Ik ben zelfs Prom Queen geworden! Dagen voor prom kwam een jongen naar me toe om te vragen of ik met hem een “campagne”wou voeren om Prom King & Queen met hem te worden. Toen kwam ik er ook pas achter dat ik blijkbaar was genomineerd voor Prom Queen. We hebben posters gemaakt en door school opgehangen zodat mensen op ons zouden stemmen.
Op de dag van prom zelf moest ik vroeg opstaan om naar een nagel salon te gaan met mijn gastzusje omdat onze nagels daar werden gedaan met gel nagellak. Hierna naar huis waar wat familieleden waren. Ik ging toen naar de kapper waar mijn haar mooi werd gekruld en gedaan. Hierna werd ik afgezet bij Lea en Jenna waar we samen onze make-up hadden gedaan. Daar werd ik weer opgehaald om naar huis te gaan en me om te kleden en foto’s te maken met familie. We gingen ook bij verschillende familieleden langs. Ik werd weer afgezet bij Lea en Jenna waar we foto’s namen, daarna nog naar een andere klasgenoot om foto’s te maken met vrienden en nog naar Jenna’s familie. En toen was het tijd voor prom! We gingen naar school waar weer vele foto’s werden genomen met iedereen. Ik had eigenlijk vrij weinig verwachtingen aangezien de normale schoolfeesten best saai zijn, maar ik was aardig verrast. Onze gymzaal was echt prachtig versierd naar het thema “the roaring 20s” en er was zelfs een heel buffet met mooie eettafels. Alle leerlingen gingen aan de tafels zitten en sommige ouders die er waren zaten op de tribune. Eerst werd de klas van 2017 aangekondigd omdat zij prom georganiseerd hadden. Daarna werden de prinsen en prinsessen aangekondigd voor de klassen 9, 10 en 11. En daarna de Prom king & Queen (dus voor jaar 12). Ik had het eigenlijk helemaal niet verwacht maar toch werd mijn naam en de naam van de jongen waarmee ik de posters had gemaakt door de speakers geroepen. We moesten naar de dansvloer om op de foto te gaan en we kregen beide een sjerp en ik nog een hoofdband met veren en bedeltjes dat mijn kroon moest voorstellen (vanwege het thema) en een bosje bloemen. Toen gingen we ook op de foto met de koning en koningin van vorig jaar en werd er ook gevraagd of wij volgend jaar terug zouden willen komen om ook de kroon te overhandigen. Het werd natuurlijk een beetje twijfelachtig gezegd vanwege dat ik een uitwisselingsstudent ben haha. Toen namen we nog een foto met de prinsen en prinsessen en kon het feest beginnen. We hebben leuk gedanst en het was erg gezellig.
Nog iets typisch Amerikaans waar ik aan mee heb gedaan is de Lock In. Dit is dat je een hele nacht opgesloten wordt in school en er niet uit mag. Er is dan een planning met allemaal spelletjes en leuke activiteiten die je kan doen in school, zoals karaoke, sportwedstrijden, taart eet wedstrijd etc. Er zijn ook prijzen die je kunt winnen. Je mag ook niet in slaap vallen want dan wordt je wakker gemaakt.
Ook ben ik met familie naar een drive-in geweest. Dit is dus dat je je auto parkeert op een groot veld waar ook een enorm scherm op staat. Hierop worden twee films afgespeeld (die je ook in de bioscoop kan zien), maar je kijkt dus vanuit je auto. Het geluid hoor je dan ook door een radio zender die je op moet zetten in je auto. Dit is dus ook weer typisch Amerikaans.
De laatste weken bij mijn gastgezin heb ik me erg vermaakt. We hebben veel leuke dingen gedaan en geprobeerd nog zo veel mogelijk dingen van mijn bucket list af te strepen. De laatste week in de USA kwam mijn moeder uit Nederland nog bij ons. Op een maandagavond haalden we haar van het vliegveld op. Het was erg fijn om mijn moeder weer te zien. Die laatste week hebben we haar zo veel mogelijk dingen laten zien uit de omgeving. Ze is voorgesteld aan mijn hele gastfamilie en het was allemaal heel gezellig.
Op zaterdag was het grote evenement: graduation. Dus de diploma-uitreiking. Ik moet wel eerlijk bekennen dat graduation heel anders is dan de diploma uitreiking die ik gewend ben in Nederland. Graduation is meer een soort afscheid, veel mensen huilen omdat de geslaagden het dorp zullen verlaten om te gaan studeren en ze hen weinig zullen zien. De diploma uitreiking in Nederland was voor mij meer een feest, om te vieren dat we allemaal geslaagd waren. Ik mocht gelukkig wel mee doen aan graduation. Op een donderdagavond moesten we allemaal naar school komen om te repeteren, dus wie waar moet staan en wanneer je wat moet doen. Een paar dagen voor Graduation kwam Lea nog langs met Jenna om onze caps te versieren en een persoonlijk tintje te geven. In Amerika draag je namelijk op graduation een cap and gown. De cap is zo’n hoedje met een lintje waarvan je op het einde van graduation het lintje van (volgens mij) rechts naar links verplaats om te laten zien dat je nu echt geslaagd bent. De gown lijkt eigenlijk een beetje op een lange dokterjas maar dan in je schoolkleuren. Bij ons hadden alle jongens een blauw cap en gown en de meisjes een witte cap en gown. Graduation begon om 11 uur. Van te voren moesten we nog groepsfoto’s maken met alle geslaagden. Om 11 uur begon de ceremonie met een powerpoint met foto’s van alle geslaagden van toen ze klein waren naar groot en met hun familie en vrienden. Vervolgens liepen alle geslaagden één voor één naar binnen aan beide kanten vanaf de achterkant tussen het publiek door naar het podium. Toen begon de echte ceremonie. De eed van trouw werd afgelegd en vervolgens werd het volkslied gezongen. Daarna werden er speeches gegeven. Toen gingen allen geslaagden, rij voor rij, het podium af om rozen te geven aan mensen die ze wouden bedanken. Ik had rozen voor mijn gastmoeder, gastzusje, moeder, Amerikaanse oma’s, Amerikaanse nichtje en Lea’s gastmoeder. Ze waren allemaal in tranen, vooral mijn gastmoeder en gastzusje. Daarna zaten we weer allemaal op het podium en kregen we onze diploma’s en nog andere awards of scollarships. Na Graduation had mijn gastmoeder een feest georganiseerd bij ons in de garage als een soort van afscheidsfeest. Er waren super veel mensen gekomen en het was heel gezellig. Mijn Amerikaanse tante, oom, nichtje en neefjes bleven nog tot laat ’s avonds en we hadden zelfs nog wat vuurwerk afgestoken. Dit was ook één van de moeilijkste avonden die ik heb gehad. Want dit was de laatste keer dat ik ze zou zien voor mijn vertrek, en ik was heel close met ze geworden. Dat was even hard huilen en veel knuffelen.
Op maandagavond hadden Lea, Lucas, Juan en ik nog een afscheidsfeest georganisserd in een openbaar gebouw waar mensen afscheid van ons konden nemen. Aangezien we allemaal vertrokken op dinsdag. Dit was vooral aan het einde heel zwaar, want toen moest ik ook afscheid nemen van Lea, Lucas, Juan en Jenna. Niet wetend wanneer ik ze weer zou zien. Toen ik weer bij mijn gastgezin thuis was, kwamen nog andere mensen van mijn gastfamilie waar ik afscheid van moest nemen. Dit was een heftige avond.
Op dinsdagochtend vertrokken we vroeg naar het vliegveld. We probeerden het afscheid zo lang mogelijk uit te stellen maar uiteindelijk kon ik het ook niet meer aan en zei ik dat ik toch echt wel door de beveiliging moest. Na veel geknuffel en tranen liepen mijn moeder en ik naar de beveiliging. Ik wist dat mijn gastouders en gastzusje in de auto zaten wachtend tot ze mijn vliegtuig zagen vertrekken (het is namelijk een erg klein vliegveld). Ik heb vele uren met mama gereisd en nog een aantal keer een paar tranen weg moeten pinken. Maar vooral in mijn vlucht van Londen naar Amsterdam werd ik wel erg enthousiast om iedereen weer te zien. Toen ik mijn koffers van de band had gehaald en de aankomsthal inliep werd ik verrast door een luid gegil van mijn vriendinnen die mij als verassing ook kwamen ophalen. Ook mijn tante en nichtje waren er, en natuurlijk mijn vader en broers. Het was een gezellige boel en ik voelde me direct weer thuis. Al helemaal toen ik thuis kwam en mijn opa en oma bij mij op de bank zaten, wat ik niet had verwacht. Ik moet wel eerlijk toegeven (aangezien ik dit pas weken later schrijf, oeps) dat het wel een tijdje duurde voordat ik me echt weer op mijn plek voelde. Ik denk eigenlijk ook dat dat nog wel even lastig blijft.
Nou, dit was het dan. Mijn uitwisselingsjaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
